Na dworze wirowały dziś w powietrzu pierwsze płatki śniegu. Niby nic nadzwyczajnego, w końcu jutro już grudzień. Zrobiło się przez chwilę klimatycznie, tak że pasują już rozwieszone ozdoby mikołajkowe. W domu ciepła herbata z cytryną, a za oknem zimno się zrobiło. Do tej herbaty pasowałoby coś smacznego, z cynamonem i owocami. Najlepsza byłaby szarlotka, ale mieliśmy za mało jabłek, za to trochę śliwek. Zrobiłam ciasto ze śliwkami, takie najprostsze z możliwych. Smaczne, pachnące zimowymi wieczorkami. Będzie super do grzańca. SKŁADNIKI: 100 g margaryny lub masła 100 ml mleka roślinnego 2 jajka 200 g maki poznańskiej 125 g mąki orkiszowej ( najlepiej pełnoziarnistej) 50 g cukru trzcinowego 1 łyżeczka sody szczypta soli
1/2 kg śliwek ( mogą być mrożone ) 4 łyżki cukru trzcinowego 1 łyżeczka cynamonu
Margarynę zmiękczyć w temperaturze pokojowej. Mleko wymieszać z jajkiem. Składniki suche połączyć ze sobą: mąkę, sodę, cukier i sól. Do suchych składników wlać mokre i margarynę. Wszystko razem zagnieść. Rozwałkować na pergaminie. Ciasto posypać cynamonem. Śliwki należy zacząć układać od zewnątrz, zostawiając około 4 cm na zawinięcie. Posypać cukrem i zawinąć ciasto na śliwki. Wstawić do rozgrzanego piekarnika do 190 stopni na 40 minut.
Kolejny rok już prawie nam minął, a wraz z nim tyle różnych wydarzeń, wyjazdów i fajnych chwil. Warto zatrzymać wspomnienia na pięknie wydrukowanych zdjęciach, dlatego zmobilizowałam się wykorzystując kilka jesiennych wieczorów i przejrzałam nasze zdjęcia. Zrobiło mi się tak miło wracając do zaśnieżonych Bieszczadów, wypadów w Tatry czy czas jaki spędziliśmy robiąc zdjęcia w modowym zapachu rzepaku. Cały rok zamknęłam w jednej fotoksiążce. To dobry pomysł biorąc pod uwagę, że zdjęcia w naszym domu jakoś tak magicznie zmieniają właścicieli :). A tak będzie miło w zimowy wieczór usiąść z kubkiem kakao przy kominku i znowu zanurzyć się we wspomnienia. Fotoksiążka to idealne miejsce do ich przechowywania. Pełna personalizacja tworzy z produktu coś w 100% naszego, do czego będziemy chcieli wracać.
Dzielenie się wspomnieniami z przyjaciółmi to chyba największa frajda w robieniu zdjęć. Dlatego w tym roku postanowiłam zrobić prezenty mikołajkowe dla moich najbliższych z pięknie wydanych fotoproduktów od Uwolnij kolory. Wypełnionych zdjęciami z naszych wspólnych wojaży i mile spędzonym czasie na działce. Mam nadzieję, że zrobi się im cieplutko na sercu kiedy popatrzą na radosne chwile, tyle śmiechu i pysznego jedzenia. Dzisiejsze zdjęcia to tylko część przygotowywanych przeze mnie niespodzianek. Drugim produktem jest fotokalendarz ze zdjęciami. Ja wybrałam format A3 pion na pięknym kredowym papierze.
Zaprojektowanie indywidualnych i spersonalizowanych produktów jest dość łatwe i nie zajmuje dużo czasu. No dobrze, wybór zdjęć może trochę potrwać. Wystarczy wybrać jeden z prześlicznych, gotowych szablonów, który pasuje do naszego stylu czy sytuacji, a potem wypełnić go wybranymi zdjęciami korzystając z dostępnych układów strony czy grafik.
Jeżeli tak jak ja postanowiliście podarować waszym bliskim wspomnienia w pięknym wydaniu mam dla Was niespodziankę. Z kodem KLNDELA fotoksiążkę A4 pion 40 stron zamówicie za 31 zł/szt. (zamiast 48 zł), natomiast z kodem KLNDMOM fotokalendarz A3 pion zamówicie za 19 zł/szt. (zamiast 26 zł). Oba kody są wielokrotnego użytku i ważne do końca grudnia.
Dzisiejszy post powstał we współpracy z Uwolnij Kolory.
W ostatnich dwóch tygodniach jesień nas rozpieszczała. Ciepło, słońce i aż żal było siedzieć przy komputerze. We wtorek dziwnym zbiegiem okoliczności wypadł nam wolny dzień więc postanowiliśmy to wykorzystać. Szkoda było tracić tak pięknie zapowiadającego się dnia. Wybraliśmy się na termy, ale po drodze zatrzymaliśmy się żeby zobaczyć co to za górka, którą zawsze mijaliśmy przejeżdżając w kierunku Białki czy Bukowiny Tatrzańskiej. Okazało się że jest to Rezerwat przyrody Przełom Białki. Wejście na najwyższy szczyt nie jest jakoś specjalnie trudny, a na szczycie widoki na okolicę przepiękne. Miejsce świetne, ale niestety zaśmiecone choć znalazłam kosze na śmieci.
Przed przyjemnymi bąbelkami na termach postanowiliśmy przejść się jeszcze ścieżką koło trasy narciarskiej. Bardzo przyjemny marsz i woda z cytryną na ławeczkach z rozległą panoramą na okolicę w gratisie. To był fajnie spędzony czas.
Długie jesienne wieczory zupełnie nie skłaniają mnie do melancholii. Lubię umościć się owinięta w cieplutki kocyk z książką i jeszcze jedną moją wielką przyjemność na jaką sobie pozwalam jest patrzenie na płomień z naturalnej świeczki, od razu robi się cieplej. Świetnie sprawdza się kubek herbaty z imbirem lub klasyczne kakao. Idealny wieczór na relaks. Dzisiaj zaproponuje cztery książki, które wciągnęły mnie maksymalnie.
Aleja Chanel N 5 – Danieli Farnese – Historia Rebecci, trzydziestotrzyletniej dziewczyny, wielkiej fanki Coco Chanel. Dziewczyny, która z miłości zmienia pracę i przeprowadza się z Wenecji do Mediolanu. Nic nie jest takie oczywiste jak się wcześniej wydawało. Niccolo okazuje się nie tak idealny jak w marzeniach naszej bohaterki. Jak potoczy się historia naszej bohaterki znajdziecie w książce.
Czarne Skrzydła – Sue Monk Kidd – W początkowych latach XIX wieku sytuacja kobiet w Ameryce była ograniczana przez obyczaje, prawo, a te które miały jeszcze mniej szczęścia również system niewolniczy. „Czarne skrzydła” to opowieść o dwóch kobietach, które w dzieciństwie splotły dziwne losy. Młoda Sara Grimkee, córka sędziego sądu najwyższego Karoliny Południowej, na swoje jedenaste urodziny otrzymuje niecodzienny prezent, obwiązaną lawendowymi wstążkami niewolnicę Hatty. Dziewczynka nie chce takiego prezentu, czuje że nie można posiadać człowieka. Obie łączy przyjaźń, a ścieżki życiowe wyznaczą zupełnie niespodziewane tory przez nowoczesny światopogląd Sary.
Teresa d`Urberville – Thomas Hardy – Młodziutka Teresa zostaje wystawiona przez własna rodzinę jak atrakcyjny towar, by móc się wzbogacić. Bezlitośnie uwiedziona i wykorzystana przez swojego pracodawcę rodzi nieślubne dziecko, które wkrótce umiera. W nowej pracy na farmie poznaje młodego intelektualistę, syna pastora – Angela Clarea. Przeszłość daje jednak o sobie zapomnieć. Po ślubie wyjawia swój sekret mężowi. Zostaje porzucona i pozbawiona środków do życia. Kobieta znajduje pracę ponad jej siły i dlatego wybiera najgorsze wyjście z sytrauacji. Historia Teresy to tak naprawdę opowieść o podwójnej angielskiej moralności i konwenansach, które niejedną osobę doprowadziły do tragedii. Na podstawie powieści powstał bardzo doceniony film Romana Polańskiego w roli gółwównej z Nastassią Kinski.
Ta chwila – Douglas Kennedy – poruszająca historia miłości w realiach zimnej wojny, podzielonego murem Berlinem i knowań agentów wywiadu obu stron. Thomas Nesbitt, amerykański pisarz dostaje przesyłkę od kobiety z którą łączyło go coś więcej dwadzieścia pięć lat wcześniej, Perty Dussmann, która uciekła Berlina Wschodniego. Bohaterka nie daje rady odciąć się od przeszłości, rodziny, dziecka i wywiadu w tamtych czasów. Szantaże, preparowanie dowodów są na porządku dziennym. To bardzo emocjonalna historia jak dajemy się manipulować podszeptom ( tu nieczystej grze agentów służb wywiadowczych) i jak bardzo przeszłość ma wpływ na nowo pisaną historię. Historia Petry i Thomasa wzbudziła wiele emocji, a zakończenie choć nie pozytywne w oczywistym znaczeniu pokazuje coś budującego.
