HOME – Strona 62 – theMOMENTSbyEla

PRAWIE NA ŁOMNICKIM SZCZYCIE

26 sierpnia, 2017 10 komentarzy

Jednodniowe wyjazdy to nasza specjalność. Decyzje o wyjeździe podejmujemy najczęściej wieczorem przed wycieczką. Tak też było tym razem. Wymyśliliśmy, że pojedziemy na Łomnicki Szczyt na Słowacji. Zdrowie nie pozwala mi jeszcze na długie i mozolne wspinaczki, wiec najbezpieczniej było wybrać kolejkę. I tu zaczęły się schody. Do Tatrzańskiej Łomnicy dotarliśmy bez większych niespodzianek, zresztą rano nie ma dużego ruchu na drodze, jednak kolejki do kas już były. Chcieliśmy kupić bilet na szczyt (2634 m.n.p.m.), ale tu niespodzianka, są… ale na za cztery dni :). Jedną opcją są dwa ostatnie bilety na licytacji, problem taki, że internet w okolicach kas i kolejek nie działał wybitnie w ten dzień. Można kupić bilet pod Skalne Jezioro (Skalnaté Pleso – 1751 m.n.np.m.), koszt biletu tam i z powrotem to około 19 euro. Z braku laku, po dłuższym zastanowieniu kupiliśmy. Trochę zniesmaczeni ruszyliśmy kolejkami na górę. Widoki rzeczywiście były świetne. Tutaj też wypatrzyliśmy kolejkę krzesełkową ma Skalne Sedlo (2196 m.n.p.m.) za około 10 euro, więc skorzystaliśmy. Widoki świetne, mocno wieje i w dalszym ciągu daleko do szczytu :(.
W schronisku na Skalnaté Pleso można kupić ciepłe jedzenie i różne napoje, piwo wydało mi się najlepszą opcją. Po tej wycieczce mam mieszane uczucia, bo było fajnie, ale brak biletów na szczyt trochę popsuł klimat.

W drodze powrotnej zrobiliśmy sobie jeszcze mały piknik w okolicach Kluszkowców. Proste jedzenie bardzo nam smakowało. Domowa babka jest świetna do zabrania na wyjazdy, a przepis dostępny jest tutaj

HOME, KULINARNIE

SŁODKA DROŻDŻOWA BUŁKA ZE ŚLIWKAMI

23 sierpnia, 2017 6 komentarzy

Wakacyjny sezon lenistwa dobiega końca. Trochę szkoda, trochę za krótko … Zaczyna się powoli sezon jesiennych owoców. Jabłka, śliwki, gruszki, same pyszności. Kupiłam piękne dorodne śliwki w zasadzie bez większego pomysłu co z nich zrobić. Wpadł mi pomysł żeby naszym mamom upiec drożdżowe ciasto właśnie ze śliwkami. Dlatego przygotowałam od razu trzy placki. Samodzielnie wykonane prezenty dają wiele radości obydwu ze stron. Mam nadzieję, że mi się udało. A przepisem podzieliła się ze mną Stasia, moje guru żywieniowe, bo kto jak kto ale ona się na tym zna :*

Przepis na cisto drożdżowe:

5 dag drożdży
1 szklanka mleka
2 łyżki masła
3 łyżki cukru
1 cukier waniliowy
2 żółtka
3 szklanki mąki
szczypta soli

Ciepłe mleko, drożdże, cukier i szklankę mąki mieszamy i ostawiamy do wyrośnięcia. Czekamy do momentu aż mikstura potroi swoją objętość. W ciepły dzień rośnie bardzo szybko 🙂 . Na stolnicę wysypujemy mąkę. W wulkan z mąki dodajemy pozostałe składniki i zagniatamy. Ciasto należy zagniatać do momentu, aż będzie odchodzić od ręki. Żółtka dobrze wcześniej rozbić widelcem w kubeczku, wtedy lepiej wtapiają się w ciasto. Formujemy kształt i wkładamy do foremki żeby jeszcze trochę podrosło. Śliwki myjemy i dzielimy na kawałki. Ozdabiamy kruszonką i połówkami/ćwiartkami śliwek. Składniki wystarczą na ciasto na wąską długą blaszkę.

Przepis na kruszkonkę:

0,5 szklanki mąki
0,25 szkl. cukru
1/4 szkl. masła

Siekamy do momentu połączenia się składników. Nie zagniatamy kruszonki, bo ciepło rąk zmieni konsystencję mieszanki.

Piekarnik nagrzewamy standardowo na 180 stopni i pieczemy około 55-60 minut. Ciasto jest gotowe gdy brzegi odczepią się od blaszki – taki babciny patent :).

Jeszcze tylko świeże masełko, odrobina konfitury i szklanka mleka.

SMACZNEGO !!!

HOME, KULINARNIE, PODRÓŻE

W KRAKOWIE NIE TYLKO NA PIEROGACH

17 sierpnia, 2017 8 komentarzy

Rynek w Krakowie i jego okolice to takie trochę magiczne miejsce. Z jednej strony piękne budynki, urocze zakątki, a z drugiej tabuny ludzi i zamieszanie. Jednak Rynek zawsze będzie kojarzył mi się ze studiami, strasznie fajnym czasie w moim życiu. Czasami zajęcia mieliśmy w kamienicy przy Rynku. Już sam zapach uderzający po wejściu do sieni był klimatyczny. Wykłady prowadziła elegancka pani profesor w stylizacjach jak z początku XX wieku, całości jej kreacji w letnie dni dopełniał słomkowy kapelusz. Sala wykładowa wyposażona w drewniane meble i starodawna tablica. Wieczorem kiedy ruch popołudniowy ustaje, a wieczorny się nie zaczął dochodziły do nas głosy z Rynku. Kiedy przymrużyło się oczy lepiej słychać było gwar rozmawiających osób, odgłos końskich kopyt i bryczki – było się zupełnie w innym czasie. Bajka. Dlatego tak lubię tu wracać.

Tym razem korzystając z okazji postanowiliśmy odwiedzić Festiwal Pierogów. Na stoiskach piętrzyły się pierogi na słodko i słono, z mięsem, serami, owocami. Wyglądały pięknie. Mi najbardziej przypadły do gustu ze szpinakiem i bryndzą i borówkami, a mój współtowarzysz delektował się w wersji mięsnej. Pięknie wyglądały też kramy z rękodziełem i ręcznie robionymi słodyczami i bukiety świąteczne.

Korzystając z chwili wolnego czasu postanowiliśmy wybrać się na Wawel. Tam się działo, masa ludzi i kolejki. Krótki rzut okiem z murów zamkowych na Kopiec Kościuszki, Wisłę, smoka i wracamy w stronę Dolnych Młynów na obiad.

HOME, PODRÓŻE

WIECZÓR NAD JEZIOREM ROŻNOWSKIM

13 sierpnia, 2017 3 komentarze

Letnie upały i wakacyjne lenistwo sprzyjają mini wycieczkom. Super sprawdzają się wieczorne spacery nad brzegiem jeziora czy rzeki w gronie fajnych ludzi. Nie trzeba wiele żeby spędzić miło czas na rozmowach, śmiechu i zabawie. Tym razem wybraliśmy się do Rożnowa w okolicę zapory. Kapitale miejsce na spotkania lub niedługi urlop. Można popływać na rowerku wodnym, opalać się, spacerować czy posiedzieć w zacienionym miejscu. W okolicach jeziora można znaleźć wiele atrakcji jak przystań jachtowa, Małpia Wyspa, kościół w Tropiach. Miłośnicy historii na pewno znajdą wiele ciekawych miejsc. Ubawiliśmy się patrząc na pieski które były szkolone do pracy jako ratownicy. Najfajniejsze było to, że szkolenie sprawiało im wielką frajdę.

W niewielkiej odległości od zapory odkryliśmy ruiny strażnicy z XIII wieku. Zamek pełnił funkcję obronną szlaku handlowego prowadzącego na Węgry. Niestety do dziś pozostały tylko malownicze ruiny. Jednym z najbardziej znanych właścicieli był Zawisza Czarny. Wracając zatrzymaliśmy się nad brzegiem Dunajca podziwiając przyrodę w blasku zachodzącego słońca.