Rynek w Krakowie i jego okolice to takie trochę magiczne miejsce. Z jednej strony piękne budynki, urocze zakątki, a z drugiej tabuny ludzi i zamieszanie. Jednak Rynek zawsze będzie kojarzył mi się ze studiami, strasznie fajnym czasie w moim życiu. Czasami zajęcia mieliśmy w kamienicy przy Rynku. Już sam zapach uderzający po wejściu do sieni był klimatyczny. Wykłady prowadziła elegancka pani profesor w stylizacjach jak z początku XX wieku, całości jej kreacji w letnie dni dopełniał słomkowy kapelusz. Sala wykładowa wyposażona w drewniane meble i starodawna tablica. Wieczorem kiedy ruch popołudniowy ustaje, a wieczorny się nie zaczął dochodziły do nas głosy z Rynku. Kiedy przymrużyło się oczy lepiej słychać było gwar rozmawiających osób, odgłos końskich kopyt  i bryczki – było się zupełnie w innym czasie. Bajka. Dlatego tak lubię tu wracać.

Tym razem korzystając z okazji postanowiliśmy odwiedzić Festiwal Pierogów. Na stoiskach piętrzyły się pierogi na słodko i słono, z mięsem, serami, owocami. Wyglądały pięknie. Mi najbardziej przypadły do gustu ze szpinakiem i bryndzą i borówkami, a mój współtowarzysz delektował się w wersji mięsnej. Pięknie wyglądały też kramy z rękodziełem i ręcznie robionymi słodyczami i bukiety świąteczne.

Korzystając z  chwili wolnego czasu postanowiliśmy wybrać się na Wawel. Tam się działo, masa ludzi i kolejki. Krótki rzut okiem z murów zamkowych na Kopiec Kościuszki, Wisłę, smoka i wracamy w stronę Dolnych Młynów na obiad.