WATYKAN – RZYM – WŁOCHY cz. III

Nasza Włoska wycieczka szybko dobiega końca. Trochę szkoda, ale przed nami jeszcze Wieczne Miasto. Na początku w planie mamy Watykan i Bazylikę Św. Piotra. Grzecznie ustawiamy się w ogonku mniej więcej w połowie placu. Nasza pani przewodnik czuwa, żeby zabłąkane grupy nie podłączały się do stojących w kolejce. Po ponad godzinie (mamy szczęście) sprawdzeni na bramkach wchodzimy do Bazyliki. Jest ogromna (dł. 186,5 m), można to również sprawdzić po oznaczeniach na posadzce w odniesieniu do długości największych kościołów w różnych krajach (ten największy w Polsce sięga mniej więcej do połowy Bazyliki). Wielkość i bogactwo zachwycają, co ciekawe praktycznie nie ma tu obrazów, są mozaiki wykonane ze szkła, widać to z dopiero z bardzo niewielkiej odległości. Majestatem i wielkością odznacza się główny ołtarz wzniesiony nad grobem Św. Piotra, to ołtarz papieski, nikt inny nie ma prawa koncelebrować Mszy Św. Pieta za pancerną szybą, chroniona dopiero od wandalskiego czynu jakiegoś szaleńca. Na ścianach i sufitach piękne freski, a w cichej kaplicy grób Jana Pawła II. W Bazylice jest jeszcze więcej polskich akcentów, jeżeli będziecie mieć czas na pewno je znajdziecie. W Bazylice można spędzić miesiące i kontemplować i zgłębiać w niej dzieła sztuki, my mieliśmy tak na prawdę parę chwil. Jeszcze tylko krótki space po placu Św. Piotra, rzut oka na okno papieskie i musimy ruszać dalej.

Przed nami rozpościera się Rzym. Na każdym kroku historia miesza się z czasem obecnym. Antyczne budowle wrastają w nowoczesne mury miasta. Via della Conciliazione prowadzi nas obok Kościoła Anioła, potem Mostu Anioła. To niesamowite, jak Państwo Watykan jest połączone z Rzymem. Przechodzimy obok najpiękniejszych fontann: Fontanną di Trevi i Fontanną Czterech Rzek i kilku mniejszych. Mijamy też fontannę Panteonu, by za nią móc podziwiać Panteon. Przechodzimy między budynkami, mijamy zaułki, a niespodziewanie naszym oczom ukazuje się coś niesamowitego, tak było z fontanną Czterech Rzek. Maszerując wzdłuż Tybru docieramy na Plac Wenecki podziwiając Ołtarz Ojczyzny. Podobno Włosi go nie lubią, ale też nie wszyscy Polacy zachwycają się Pałacem Kultury i Nauki w Warszawie, a to przecież kawał historii. Forum Romanum podziwiamy tylko z tarasu widokowego. Dochodzimy do Koloseum zwanego wcześniej Amfiteatrem Flawiuszów. Wygląda niesamowicie, aż dziw, że mieścił do 50 tys. widzów rozmieszczonych na czterech kondygnacjach. Nasza Rzymska wycieczka dobiegła końca, a potem wszystkie drogi poprowadziły do domu.

Po drodze ukazały się nam niesamowite widoki Alp Austriackich, ale o Tyrolu będzie już w jednym z kolejnych postów.

Z tej niesamowitej wycieczki nie przywiozłam masek z Wenecji, figurek i tym podobnego badziewia, ale postawiłam na przyprawy, oliwę, wina, czekoladę i kilka innych specjałów, które z przyjaciółmi z przyjemnością skonsumujemy.