life, food, photo & trip
Robienie zdjęć sprawia nam niesamowitą frajdę. Interesujące miejsca można znaleźć czasami bardzo blisko domu, wystarczy tylko dobrze się rozglądać. Jadąc do znajomych zainspirowało nas pole rzepaku. Zatrzymaliśmy się i od razu wiedzieliśmy że to jest to. Musieliśmy tylko uważać na ciężko pracujące pszczółki. Miejsca starczyło dla wszystkich.
Robienie zdjęć w tak pięknym zapachu nie może się równać z niczym innym. Z miłym chęcią rozłożylibyśmy tam leżaki i zostali do wieczora.
Wycieczki do Doliny Chochołowskiej każdej wiosny stały się już naszym wiosennym rytuałem. Nie jest to jakoś wyczerpująca trasa, ale samo przejście ponad 16 kilometrów w otoczeniu przyrody i czystego powietrza staje się miłym wysiłkiem. Myśleliśmy, że wyjazd do Doliny Chochołowskiej w czasie kwitnienia krokusów już nam przepadł, ale korzystając z wolnego dnia we wtorek wybraliśmy się w trasę. Pogoda nie zapowiadała się rewelacyjnie, po drodze padał deszcz i wiał halny. Na szczęście na miejscu już nie padało. Wyposażeni we własny prowiant, czapki i nieprzewiewne kurtki ruszyliśmy na szlak.
To był najlepszy krokusowy wyjazd. O godzinie ósmej praktycznie nikogo nie było na szlaku, można było maksymalnie wsłuchiwać się w dźwięk strumyka, ptaków i wiatru. Na większości terenu doliny krokusów już nie było, ale można było znaleźć place gdzie śnieg stopniał później i kwiatki zakwitły chyba dla ostatnich turystów. W schronisku wolne stoliki, spokojnie można napić się herbaty i zjeść ciepły żurek.
Pusta Dolina Chochołowska oglądana z ławeczek koło kapliczki wygląda magicznie.
Najlepszym orzeźwieniem na trasie okazała się dla nas ekologiczna woda kokosowa. Rewelacyjnie uzupełnia elektrolity, gasi pragnienie i świetnie smakuje. Nasze wody kokosowe pochodzą ze klepu Kuchnie Świata.
A tak było na poprzednich naszych krokusowych wycieczkach 2016, 2017, 2018.
W zeszłym tygodniu w zasadzie nie mieliśmy pomysłu na popołudnie. Plany były zupełnie inne ale czasem wychodzi inaczej co nie znaczy gorzej. Po krótkim przemyśleniu wybraliśmy się do Jodłówki Tuchowskie sprawdzić fajność wieży widokowej po zimie. Okazało się zupełnie spoko. Oprócz pięknych widoków ( nam przez chwilę udało się zobaczyć Tatry) można posiedzieć w altanie, zjeść przyniesiony przez siebie prowiant lub co nieco kupić w pobliskim schronisku. Polecam zostawić samochód na dole i wybrać się piechotą na górę z wieżą. Droga nie jest ani zbyt stroma, ani zbyt ruchliwa i można świetnie się zrelaksować podczas spaceru. Wieża jest dość solidna, składa się z czterech tarasów widokowych. Wejście nie jest zbyt trudne, ale mając na uwadze czyjeś predyspozycje można się zatrzymać na komfortowej wysokości.
Na najwyższym tarasie chcieliśmy zrobić kilka zdjęć jednak psotny wiatr co chwilę porywał Łukaszowi kapelusz.
Trochę jeszcze pojeździliśmy szukając ciekawych miejsc do zdjęcia podczas zachodu słońca. To była fajna niedziela.
Pierwsze ciepłe dni coraz bardziej nas rozpieszczają. Słońce poprawia humor. Bardzo nam tego brakowało.
W niedzielne południe postanowiliśmy trochę się przejechać, a przy okazji przetestować nową wieżę widokową w okolicy. Dotarliśmy do Dąbrówki Szczepanowskiej. Wieża o wysokości 16 metrów w całości wykonana jest z drewna. Z kilku tarasów rozpościera się widok na pobliski Tarnów, zakole Dunajca, panoramę Pogórza, a przy odrobinie szczęścia również Tatry. Wieża jest bardzo przyjazna dla dzieci i osób takich jak ja, które mają problem ze zbyt otwartą przestrzenią. Na wiosnę, kiedy zostaną ukończone ostatnie prace w otoczeniu wieży będzie to rewelacyjne miejsce na ciekawy postój podczas wycieczek rowerowych i nie tylko.
